|
ԱՐԱՄԱՅԻՍ ՍԱՀԱԿՅԱՆ 1936-2013
|
|
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.11.09 | Сообщение # 11 |
 Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1409
Статус: Offline
| ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ
Մենք կարող էինք չլինել հիմա...
Բայց որովհետև եղա՛նք աշխարհում՝
Հենց դրա համար, հենց դրա համար
Արժե, որ հայտնենք շնորհակալություն:
Մայր բնությանը և մեր մայրերին,
Ուսուցիչներին և ընկերներին -
Որպես հարգանքի շարունակություն՝
Միասին հայտնենք շնորհակալություն:
Հերթո՛վ ենք եկել և կանցնենք հերթով:
Եվ նրանց, ովքեր մեր մահից հետո
Մեր անունները կհիշե՛ն կյանքում -
Նախապես հայտնենք շնորհակալություն:
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.11.35 | Сообщение # 12 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1409
Статус: Offline
| ԳԵՂԵՑԿՈՒԹՅՈՒՆ
Արդյոք ինչո՞վ է կյանքը գեղեցիկ.
Մանուկներո՜վ է կյանքը գեղեցիկ:
Գեղեցիկ է նա և հրաշալի՝
Սիրահարներո՜վ ամբողջ աշխարհի:
Գեղեցիկ է նա ուսուցիչներո՜վ՝
Հոգեկան ու նուրբ սնուցիչներով:
Գեղեցիկ է նա ուսանողներո՜վ,
Մեր ծնողներո՜վ, մայրակա՜ն սիրով:
Եվ ճերմակահեր, նաև ազդեցիկ
Ծերուկներո՛վ է կյանքը գեղեցիկ...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.12.02 | Сообщение # 13 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1409
Статус: Offline
| ՅՈԹ ԱԶՆԻՎ ՊԱՏԳԱՄ
Ուսուցչուհին ասաց մեզ.
-Ձեզ յոթ սեր եմ պատգամում -
Նախ՝ Հայրենի՛ք սիրեցեք,
Ուրիշ մեծ սեր չի լինում:
Ծնողներին սիրեցեք -
Նրանցի՛ց եք ծնվել դուք:
Եվ մայր լեզուն սիրեցեք -
Նրանո՛վ եք սնվել դուք:
Բնությունը սիրեցեք -
Մա՛րդ կպահի նա միշտ ձեզ:
Ազնվությունը սիրեցեք -
Վա՛րդ կպահի նա միշտ ձեզ:
Միշտ սիրեցեք աշխատանք
Ու մեծ արվե՛ստ սիրեցեք:
Եվ այս հավերժ լուսնի տակ
Մեկին հավե՛րժ սիրեցեք...
Ով իրեն է լոկ սիրում՝
Նա դժբախտ է աշխարհում:
Յոթ սրբություն թե սիրեք -
Յոթնապատիկ կսիրվեք...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.12.34 | Сообщение # 14 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1409
Статус: Offline
| ՎԵՐՋԻՆ ԶԱՆԳԸ
Քիչ է լինում, երբ նույն պահին՝
_______և ուրախ ենք, և տխուր ենք:
Հենց այդպիսի վայրկյան է մի՝
_______դպրոցական վերջին զանգը:
Ուրախ ենք, որ ավարտում ենք:
_______Տխուր ենք, որ ավարտում ենք:
Ասես լաց ու ծիծաղ լինի
_______դպրոցական վերջին զանգը:
Եկանք այստեղ յոթ տարեկան,
_______տասնյոթ ենք գնում սակայն:
Ասես լինենք կայարանում,
_______և պատրաստ է մեր գնացքը...
Փոքրի՜կ էինք, անմե՜ղ, արդա՜ր:
_______Հիմա մե՛ծ ենք, հակասակա՛ն.
Հասունության նախերգանքն է
_______դպրոցական վերջին զանգը:
Շատ սիրելի ուսուցիչնե՛ր,
_______մենք գնո՛ւմ ենք, դուք մնո՛ւմ եք:
Եվ վառվում է մեր սրտերում
_______պատանեկան ափսոսանքը,
Որ ձեզ հաճախ չե՜նք հասկացել,
_______չե՜նք մտածել՝ մեծանում եք,
Եվ ձեր կյանքն էլ կարճ է, ինչպես...
_______դպրոցական վերջին զանգը:
Ներողությո՜ւն, ներողությո՜ւն,
_______որ տվել ենք ձեզ նեղություն:
Թե չընդունվենք ինստիտուտներ,
_______դուք չտխրեք՝ բա՛րդ է կյանքը:
Սակայն ի՛նչ էլ դառնանք կյանքում,
__ _____ապրելու եք դուք մեր հոգում,
Եվ մեր հոգու ձայնն է ասես
_______դպրոցական վերջին զանգը:
Ա՜խ, մեզ համար ամենամե՜ծ
_ ______դասամիջոցն սկսվում է...
Սակայն մի՞թե կմոռացվի՝
_______մեկտեղ ապրած տասնամյակը:
Հրաժեշտ ենք տալիս մենք ձեզ,
_______բայց հուշերին՝ անհնա՜ր է,
Եվ ավելի թող մեզ կապի
_______դպրոցական վերջին զանգը:
Հողագունդը մի մեծ զանգ է՝
_______տիեզերքի անհունում խոր:
Թող միշտ լսվի նրա ձայնը,
_______թող չավերի նրան զենքը...
Մենք չենք ուզում, որ աշխարհի
_______Վերջին զանգը հնչի մի օր:
Այս աշխարհում թող հնչի լոկ
_______Դպրոցակա՛ն վերջին զանգը:
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.13.05 | Сообщение # 15 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1409
Статус: Offline
| ՄԱՇՎԱԾ ԳՐՔԵՐ
Մաշվա՜ծ գրքեր, մաշվա՜ծ գրքեր,
Գրքեր դեղնա՜ծ ու անշո՜ւք:
Որքա՜ն մտքեր, որքա՜ն կրքեր
Եվ ընկերնե՜ր ունեք դուք:
Ո՞վ իմանա՝ լուռ ու անքուն
Ո՞ւմ եք վառել, ո՛ւմ գերել,
Եվ քանիսի՛ սրտին, հոգուն
Վիշտ ու ժպիտ եք բերել:
Բարա՜կ, տանջվա՜ծ ձեր թերթերին
Ո՞վ է արցունքն իր թողել,
Ո՞վ է գրել ձեր էջերին
Երախտիքի ջերմ տողեր:
Գրքեր, երնե՜կ լինեմ ձեզ պես՝
Օգնե՛մ, հոգնե՛մ օր-օրին,
Միայն հոգուս գանձերն ամբողջ
Տամ բոլորի՜ն, բոլորի՜ն:
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.13.36 | Сообщение # 16 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1409
Статус: Offline
| ԳՅՈՒՂԻ ԵՐԵԽԱՆԵՐ
Փոշոտ ճամփին, դաշտում և արտերի եզրին
Վազվզո՜ւմ եք, կանչո՜ւմ, քշում փայտե ձիե՜ր:
Թող այս երգը լինի ձեր մանկության մասին,
Գյուղի՜ երեխաներ, գյուղի՜ երեխաներ:
Բարակ առվի վրա կամուրջներ եք շինում,
Որ մրջյուններն անցնեն ապահով ու հարմար,
Իսկ երբ հանկարծ ջուրն է կամուրջները տանում,
Վշտանում եք կորած մրջյունների համար:
Ինքներդ դեռ գառներ՝ դուք գառներ եք պահում,
Ասում՝ սարից այն կողմ... կա հեքիաթի երկիր:
Հետո հեռուստացույց ու կինո եք նայում
Ու աշխարհի մասին դատում հետաքրքիր:
Ախ, անհա՜յտ եք դուք դեռ, միամի՜տ ու անկեղծ,
Եվ անհա՜յտ են ձեզ էլ միլիոնավոր բաներ,
Սակայն վաղը պիտի հայտնի՜ դառնաք ու մեծ,
Գյուղի՜ երեխաներ, գյուղի՜ երեխաներ...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.14.00 | Сообщение # 17 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1409
Статус: Offline
| ՄԱՆԿՈՒԹՅՈՒՆ
Երբ հեռու տեղից գալիս եմ գյուղ,
Մի ծանոթ հույզ է սիրտս պատում,
Եվ միշտ աղմուկով ու աներկյուղ՝
Ինձ մանուկներն են շրջապատում:
Թողած խաղերը, թողած հեռուն,
Հավաքվում են իմ շուրջը սրտանց,
Նրանք լավ գիտեն «Արմո քեռուն»,
«Արմո քեռին» էլ գիտե նրանց:
Նայում եմ ես այդ փոքրիկներին
Ու նախանձում եմ նաև մեկ-մեկ.
Նրանք կհասնեն իմ տարիքին,
Իսկ ես չե՜մ հասնի նրանց երբեք...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.14.33 | Сообщение # 18 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1409
Статус: Offline
| ԾՆՈՂՆԵՐ ԵՎ ԶԱՎԱԿՆԵՐ
Մեր ծնողները քիչ են օգնել մեզ,
Սակայն պաշտում ենք նրանց մշտապես:
Աշխա՜րհ ենք տալիս մեր զավակներին,
Սակայն... դժգո՛հ են նրանք մշտապես:
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.15.05 | Сообщение # 19 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1409
Статус: Offline
| ԶՂՋՈՒՄ
Կանաչ հովտում, թփի տակ,
Այն աղբյուրը, ա՜խ, դեռ կա,
Որին մանուկ ժամանակ
Քա՛ր եմ նետել մի անգամ:
Երբ հիշում եմ ես նորից
Նրա կանչը մեղմագին,
Վաղո՜ւց նետված այն քարից
Պղտորվում է իմ հոգին...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.15.35 | Сообщение # 20 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1409
Статус: Offline
| ԾՆՈՂԱԿԱՆ ԺՈՂՈՎՆԵՐ
Գյուղի իմ դպրոց՝ պարզ ու հասարակ,
Իմ ակադեմիա և համալսարան...
Մեր ծնողական ժողովներում
Լոկ մայրե՜ր էին լինում նստած...
Ատելությունը մեր սրտերում
«Կռիվ» բառի հետ ծնվեց, մնաց:
Ախ, շա՜տ-շատերս չունեինք հայր,
Սակայն ունեինք տխուր մայրեր,
Որ զարմանալի արագությամբ
Ծերանում էին մեր աչքի դեմ:
Հոտ էինք քաշում երկա՜ր-երկա՜ր՝
Հացի դատարկված ամբարներից...
Կամ ուզում էինք հիվանդանալ,
Որպեսզի զրկվենք ախորժակից:
Խաղալիք էին ծախում հացով
Հեռվից գյուղ բերված գերի մարդիկ:
Բայց ինչպե՞ս գնել դա չեղածով.
Մեզ և հաց էր պետք, և խաղալիք:
Թող անցյալ մնա դա, Հայրենի՛ք:
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
|
ՄԻԱՑԵՔ
