|
ԱՐԱՄԱՅԻՍ ՍԱՀԱԿՅԱՆ 1936-2013
|
|
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.49.59 | Сообщение # 61 |
 Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ՄԱՅՐԵՆԻ ԼԵԶՈՒՆ
Ով ցանկանում է, որ հավերժ ապրի,
Մայրենի լեզուն պետք է պահպանի:
Իսկ ով չի կարող՝ վաղը կամ հիմա
Իր ժողովրդին պատասխա՛ն կտա:
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.50.29 | Сообщение # 62 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԸ
Մեր պատմության ճամփին հաճա՛խ են մեզ խաբել,
Հաճախ են մեզ խփել ոսոխները:
Անձրևից էլ շատ արցունքներ են թափել,
Արցունքից է ծնվել և Սևանը:
Մեր գլուխն են շոյել, հետո հանկարծ կտրե՛լ,
Հյո՛ւր են եկել՝ քանդե՛լ մեր տները:
Ու թե մեկը կյանքում թիկո՛ւնք է մեզ կանգնել,
Դա եղել է միայն Հոկտեմբերը:
Մեր երկիրը տաք էր, սակայն մրսում էինք,
Մեզ ո՜րբ էին թողել թալեաթները:
Հանուն գարնանային այս ջե՜րմ պալատների՝
Ընկան Ձմեռայի՛ն պալատները:
Վերջալո՜ւյսն էր արդեն մեր վիրավոր երկրի,
Բայց արշալո՜ւյս հագան մեր լեռները:
Մայիսը մեր կյանքի, գարունը մեր կյանքի
Տվեց աշնանայի՛ն Հոկտեմբերը:
Բա՛րդ է դարը, ինչպես ոգին տիեզերքի,
Ատոմային գո՜ւնդ է հողագունդը:
Մենք ուզում ենք՝ դարը այնպե՛ս իրեն հարգի,
Որ չստանա՜ ինֆարկտ հողագունդը...
Մենք ուզում ենք՝ մարդը տանը հանգիստ պառկի
Եվ իմանա ո՜ղջ են որդիները:
Ու թե մեկը պիտի այս աշխարհը փրկի,
Փրկելու է հզոր Հոկտեմբերը...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.51.00 | Сообщение # 63 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ԵՐԳ ԳԵՂԵՑԻԿ ՄԱՐԴԿԱՆՑ ՄԱՍԻՆ
Եկեք մենք այսօր վերհիշենք սրտանց՝
Հեղափոխության գեղեցիկ մարդկանց:
Ի՜նչ մարդիկ էին՝ պա՜րզ ու անկաշա՜ռ,
Պատրաստ՝ զոհվելո՛ւ աշխարհի համար:
Անշո՜ւք հագնված, քաղցա՜ծ... Եվ սակայն
Ո՞վ էր աշխարհում գեղեցիկ այդքան:
Եկեք մենք այսօր վերհիշենք սրտանց՝
Ջահել պետության գեղեցիկ մարդկանց:
Ի՜նչ մարդիկ էին՝ շուրջն աղքատությո՜ւն,
Սակայն կար հավա՛տ և ուրախություն:
Կառուցո՜ղ, հերկո՜ղ, փոշո՜տ... Եվ սակայն
Ո՞վ էր աշխարհում գեղեցիկ այդքան:
Եկեք մենք այսօր վերհիշենք սրտանց՝
Հայրենականի գեղեցիկ մարդկանց:
Ի՜նչ մարդիկ էին՝ խիզա՜խ հերոսներ,
Եվ քսան միլիոն անմոռաց զոհեր...
Թիկունքում՝ կարոտ և զրկանք...Սակայն՝
Ո՞վ էր աշխարհում գեղեցիկ այդքան:
Եկեք մենք այսօր վերհիշենք սրտանց՝
Ետպատերազմյան գեղեցիկ մարդկանց:
Ի՜նչ մարդիկ էին՝ դեմքերին սպի,
Արագ բուժեցին վերքերը երկրի:
Չարչարվո՜ւմ էին և հոգնո՜ւմ... Սակայն՝
Ո՞վ էր աշխարհում գեղեցիկ այդքան:
Վերջապես՝ եկեք նկատենք սրտանց՝
Ներկա՛ օրերի գեղեցիկ մարդկանց:
Նրա՛նք էլ իրենց սխրանքն են գործում,
Պայքարում, կռվում, սիրում, կառուցում,
Եվ պաշտպանում են՝ ընդդեմ նոր զենքի -
Խաղաղությո՜ւնը այս տիեզերքի:
____Վաղն էլ մե՛ր մասին կասեն անպայման.
-Ո՞վ էր աշխարհում գեղեցիկ այդքան...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.51.30 | Сообщение # 64 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ՀԱՅՈՑ ԿԱՆԱՅՔ
Ախ, ո՞ւմ յա՛րն է պանդուխտ եղել.
Ո՞վ է այդքան արցունք հեղել,
Ո՞ւմ որդուն են գրկից խլել,
Ի՞նչ են երգել հայոց կանայք:
Իրենց շա՜տ են խոնարհ պահել,
Բայց թշնամուն չե՛ն խոնարհվել,
Հավատարիմ ծո՜վ են եղել
Հայոց նավին հայոց կանայք:
Մենք ձեր պարտքը ե՞րբ պիտի տանք,
Հայոց կանայք, հայոց կանայք:
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.52.07 | Сообщение # 65 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ՄԱՅՐԻԿ
Նորից դու ես ջերմ ու մեղմիկ
Դողում գլխիս վերև,
Դու իմ արթո՜ւն, արթո՜ւն մայրիկ,
Իմ մայր մտած արև:
Ո՞վ էր վառվում ցերեկն ամբողջ,
Ամբողջ հոգսը տանում,
Ո՞վ էր լամպի լույսով դողդոջ
Կարկատաններ անում:
Գիշերն ո՞վ էր ծածկում-հսկում
Փոքրիկներիս քնած,
Լուսաբացին ո՞վ էր արթուն՝
Տան կրակը վառած...
Հիմա մեզնից շա՜տ ես հեռու,
Շա՜տ ես հեռու մեզնից,
Բայց մենք հաստատ գիտենք, որ դու
Մեզ հսկում ես նորից:
Չէ որ ամեն մի երազում
Երևո՜ւմ ես դու մեզ...
Մա՜յր իմ, մա՜յր իմ, մա՜յր իմ արթուն,
Դու ե՞րբ պիտի քնես:
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.52.42 | Сообщение # 66 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ԴՈՒ ՔԵԶ ՀԱՄԱՐ ԱՊՐԵ՞Լ ԵՍ, ՄԱՅՐ
Երբ եղել եմ ես անհոգ ու անվիշտ,
Ժպի՛տ է փայլել քո աչքերում միշտ:
Ե՛ս եմ դալկացել ու եղել հիվանդ,
Դո՛ւ ես տնքացել, մայր իմ հարազատ:
Իմ գերազանցն ու վատն էլ իսկապես
Նշանակել են կարծես թե լոկ քե՛զ:
Այն աղջնակով, որ ե՛ս եմ գերվել,
Ավելի շա՛տ ես հետաքրքրվել:
Իմ փոքրի՜կ, անշո՜ւք գրքերը տպված
Դու հատո՜րներ ես կարծել անկասկած:
Ու մտածում եմ. երբևէ, իմ մայր,
Ապրե՞լ ես կյանքում արդյոք քեզ համար:
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.53.09 | Сообщение # 67 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ԱՄԵՆԻՑ ՇԱՏ
Երբ աշխարհ եկա,
Ես ամենից շատ մո՛րս սիրեցի:
Ընկեր ունեցա,
Եվ ամենից շատ նրա՛ն սիրեցի:
Սիրահարվեցի -
Եվ ամենից շատ մեկի՛ն սիրեցի:
Որդի ունեցա,
Եվ ամենից շատ որդո՛ւս սիրեցի:
Հիմա երբ մեծ եմ, նորից աշխարհում
Ես ամենից շատ իմ մո՛րն եմ սիրում...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.53.36 | Сообщение # 68 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ԵՎ ԻՆՉՈ՞Ւ ՉԿԱ ՄԻ ԲԱՑԱՌՈՒԹՅՈՒՆ
Արեգակի պես մայրը միակն է, բայց՝ ջե՛րմ ավելի:
Արար աշխարհում թող մոր անհատի պաշտամունք լինի:
Հիշենք ձեռքերը, աչքերը բարի և սիրտը նրա,
Նա միշտ կանգնած է մեր վերադարձի ճամփեքի վրա...
Ուրիշ աղջկա, ուրիշի համար ժամանակ ունենք:
Իսկ նրա համա՞ր, որ սիրում է մեզ՝ ինչ էլ որ լինենք:
Նա սիրում է մեզ, բայց ճանաչո՞ւմ ենք նրան իսկապես:
Եվ չե՞նք սխալվում, թե պարտավո՜ր է նա լինել այդպես:
Կա՞ մարդ, որ այդքան նվիրված լինի, պարգևած մեզ կյանք,
Եվ կա՞ մարդ, որին պարգևած լինենք այդքան տառապանք:
Միայն նա՛ գիտի մանկությունը մեր: Իսկ երբ նա գնա՞:
Եվ ինչո՞ւ չկա մի բացառություն, որ մայրը մնա...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.54.10 | Сообщение # 69 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ԻՆՉՊԵ՞Ս ՎԵՐՑՆԵՄ
Մա՜յրս, մա՜յրս օր-օրի
Կռանում է դեպի վար -
Ինչ-որ բեռ կա ուսերին,
Որ անտես է ինձ համար:
Ու կանգնել եմ նրա դեմ,
Վիշտը՝ ջահել հայացքիս.
Ի՞նչ հնարքով վերցնեմ
Ծանր բեռը մայրիկիս:
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.55.41 | Сообщение # 70 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ԱՎԵԼԻ ԼԱՎ Է՝ ՄՈՐՍ ՄՈՏ ԳՆԱՄ
Տխուր եմ այսօր:
Մենակ և տխուր:
Ո՞ւմ դիմեմ արդյոք,
Որտե՞ղ գնամ, ո՞ւր:
Ավելի լավ է՝
Մորս մոտ գնամ -
Մի քիչ լաց լինեմ
Եվ թեթևանամ:
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
|
ՄԻԱՑԵՔ
