|
ԱՐԱՄԱՅԻՍ ՍԱՀԱԿՅԱՆ 1936-2013
|
|
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.56.16 | Сообщение # 71 |
 Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ՈՒՄԻՑ ՎԱԽԵՆՈՒՄ՝ ՆՐԱ ՀԵՏ ԵՆՔ ԼԱՎ
Չարդարացրի՜ քո հույսերը, մայր,
Քի՛չ եմ օգնում քեզ, քի՛չ եմ այցելում:
Եվ, այնուհանդերձ, ես գիտեմ հիմա,
Որ ներո՜ւմ ես ինձ, նաև հասկանում:
Ես գիտեմ՝ ի՛նչ էլ անեմ աշխարհում,
Էլի իմ մա՜յրն ես, չե՛ս դավի բնավ:
Իսկ, ցավոք, հաճախ այսպես է լինում.
Ումից վախենում՝ նրա՛ հետ ենք լավ...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.56.55 | Сообщение # 72 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ԳԱԼԻՍ Է ՄԻ ԺԱՄԱՆԱԿ
Գալիս է մի ժամանակ,
Որ զավակը քո թանկ
Ուրիշներին աշխարհում
Ավելի է սիրում:
Մոռանում է լիովին
Տառապանքդ խորին:
Իրեն զգում է իրոք
Քեզանից էլ խելոք:
Գալիս է մի ժամանակ,
Որ զավակը քո թանկ
Քեզ չի ուզում տեսնել իր
Շրջապատում ընտիր:
Բայց և գալիս է արագ
Այնպիսի ժամանակ,
Որ նա զղջում է, տխրում,
Սակայն դու չես լինում...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.57.30 | Сообщение # 73 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ՍԵՐՈՒՆԴ Է ԹՈՂՆՈՒՄ
Կաղնին ընկավ: Եվ մի վայրկյան
Նայեց՝ դարեր ապրած տեղին:
Ու տեսնելով, որ շիվե՜ր կան՝
Հանգստացած պառկեց հողին...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.58.54 | Сообщение # 74 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ՈՐԴՈՒ ԾՆՆԴՅԱՆ ՕՐԸ
Մայրը նշում է ծնունդը որդու,
Իսկ որդին չկա՝ զոհվե՛լ է մարտում:
Լուսանկարն է դրված սեղանին՝
Մոր միակ լույսը և սպեղանին:
Հին ընկերներն են նստել գլխահակ,
Իսկ մի աթոռը մնում է դատարկ:
Մայրն ստիպում է որ երգեն, ցնծան,
Բայց սիրտը, սիրտը լալիս է անձայն:
Ծննդյան օրն է մինուճար որդու,
Որ տասնութամյա՝ զոհվել է մարտում:
Իսկ մի՞թե, աշխարհ, սխալ կլիներ,
Եթե իր տոնին նա ներկա լիներ...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 09.59.27 | Сообщение # 75 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ԱՄԵՆԱԼԱՎ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆԸ
Զինվորը գնաց ու չեկավ ետ:
Եվ ջահել կինը լուռ համբերեց:
Երեխաները փոքր էին դեռ,
Հայրություն արեց, մեծացրեց:
Հուշարձաններ են դնում դեռ հուզված
Հիմա ամենուր հերոսներին:
Բայց խոնարհվենք այս կնոջ առաջ՝
Ինչպես լավագույն հուշարձանին...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 10.00.00 | Сообщение # 76 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ԱԽ, ՄԱՅՐԵ՜Ր, ՄԱՅՐԵ՜Ր
Ախ, մայրեր, մայրեր,
Զոհերի մայրեր,
Հնարավո՞ր է
Ձեր վիշտը մարել:
Ինչի՞ համար եք
Ծնել որդիներ,
Որ այս աշխարհից
Հեռանան ջահե՞լ:
Նրանք զոհվեցի՜ն,
Հեռացա՜ն անդարձ:
Բայց թվում է ինձ,
Թե դո՛ւք եք զոհված:
Ապրում եք, սակայն
Թվում է՝ չկա՜ք:
Ախ, մայրե՜ր, մայրե՜ր,
Մայրե՜ր նահատակ...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 10.00.30 | Сообщение # 77 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ԴՈՒՔ ՓՐԿԵՑԻՔ ՄԵՐ ԱՆՈՒՆԸ,
ԲԱՅՑ ՄՆԱՑԻՔ ԱՆԱՆՈՒՆ
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ պատերազմ գնացին:
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ փառավո՜ր հաղթեցին:
Խոնարհվում են նրանց առաջ, որ վիրավոր ետ դարձան:
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ այլևս չդարձան:
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ զավակներ կորցրին:
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ ծնողներ կորցրին:
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ չունեցան ամուսին:
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ ունեցան - կորցրին:
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ կորցրին եղբայրներ:
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ կորցրին ընկերներ:
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ կորցրին մանկություն:
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ փրկեցին մանկություն:
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ ճակատում եղան քաջ:
Խոնարհվում եմ նրանց առաջ, որ թիկունքում եղան քաջ:
Խոնարհվում եմ ես վերջապես՝ նրա՛նց առաջ աշխարհում,
Որ փրկեցին մեր անունը, բայց մնացին անանուն...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 10.00.57 | Сообщение # 78 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ՈՒՇԱՆՈՒՄ ԵՔ, ՏՂԵՐՔ, ՈՒՇԱՆՈՒՄ ԵՔ
-Դուք գնացիք կռիվ և ասացիք՝ կգա՛նք:
Ուշանո՜ւմ եք, տղե՛րք, ուշանո՜ւմ եք:
Դուք գնացիք դասից, և էլ դասի չեկա՛ք:
Ուշանո՜ւմ եք, տղե՛րք, ուշանո՜ւմ եք:
-Մենք գնացինք կռիվ և ասացինք՝ կգանք,
Էլ չսպասե՜ք երբեք, էլ չսպասե՜ք:
Ուրի՛շ մի դաս տվինք ոսոխներին անարգ,
Եվ դեռ ջահե՜լ-ջահե՜լ զոհվեցինք մենք:
Մեզ բացակա դրեք, բայց...հարգելի՛ արդեն:
Մեր կենացն էլ մեկ-մեկ դատարկեցեք:
Հարգելի պատճառով պատերազմից չեկանք:
Եվ ներեցե՛ք դուք մեզ, և հարգեցեք:
Մեր փոխարեն, անշուշտ, նո՛ր սերունդ է աճել,
Պահպանեցե՜ք նրան և սիրեցեք:
Դուք երջանի՜կ եղեք: Իսկ մայրերին մեր ծեր՝
Մեր փոխարեն մեկ-մեկ այցելեցեք...
Մենք էլ կապրենք այսպես: Մենք էլ՝ կարո՜տ միշտ ձեզ:
Էլ չսպասե՜ք արդեն, էլ չսպասե՜ք:
-Ո՛չ, կսպասենք մենք ձեզ, միշտ կսպասենք մենք ձեզ,
Ուշանո՜ւմ եք, տղե՛րք, ուշանո՜ւմ եք...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 10.01.26 | Сообщение # 79 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ԳՆԱՑԻՆ - ՉԵԿԱՆ
Գնացին - չեկան տղաներն այն քաջ՝
Կապո՜ւյտ աչքերով, խաժակն, սևաչ:
Եվ նա, որ պիտի բժշկե՛ր մարդկանց,
Սպանվե՛ց հանկարծ:
Եվ նա, որ պիտի գրեր թանաքո՛վ,
Գրեց արյունո՛վ: Գրեց իր կյանքո՛վ:
Նա, ով հո՛ղ պիտի մշակեր էլի,
Հո՛ղ է երևի:
Նա, որ ուզում էր քարո՛վ կառուցել,
Մի քա՛ր է դարձել:
Նա, որ ուզում էր իր մո՛րը գրկել,
Մա՛յր հողն է գրկել:
Նա, որ պատմաբա՛ն կդառնար գիտուն,
Դարձավ... պատմությո՛ւն:
Գնացին - չեկան տղաներն այն քաջ՝
Կապույտ աչքերով, խաժակն, սևաչ:
Իսկ եթե չեկան, որտե՞ղ են նրանք -
Որտեղ լավ սի՛րտ կա՝ այնտեղ են նրանք...
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
| ARTARAMIS | Дата: Суббота, 2014-04-19, 10.01.55 | Сообщение # 80 |
|
Генерал-полковник
Группа: A D M I N
Сообщений: 1411
Статус: Offline
| ԱՆՑՈՐԴ, ԽՈՆԱՐՀՎԻՐ ԱՅՍ ՔԱՐԻ ԱՌԱՋ -
ՀԱՆԳՉՈՒՄ Է ԱՅՍՏԵՂ ՔՈ ԵՂԲԱՅՐԸ ՔԱՋ
Նա ընկավ-զոհվեց ծաղիկ հասակում:
Նա անհա՜յտ զինվոր՝ հայտնի բոլորից:
Ծաղիկներն էլի աշխա՛րհ են գալու,
Սակայն նա աշխարհ չի՛ գալու նորից:
Մեր վիշտը ծանր է շիրմաքարից այս,
Անշեջ կրակից՝ ավելի կրակ:
Անցո՛րդ, խոնարհվիր այս քարի առաջ,
Եթե քո սիրտը քար չէ կրծքիդ տակ:
Այն հայը որ ազգը փոխի և այլ ազգ դառնա
Մահվան օրը հայ արցունքի նա չարժանանա
|
| |
| |
|
ՄԻԱՑԵՔ
